با اشتراک در خبرنامه همیشه از آخرین تخفیفات و رویدادهای مهم ما مطلع خواهید شد
اکسیدکنندهها قلب ترکیبات پیروتکنیکی هستند.
این مواد با آزادکردن اکسیژن در حین احتراق، امکان سوختن سریع، تولید نور، صدا و رنگ را فراهم میکنند.
هر اکسیدکننده ویژگی، رنگ، سرعت و شدت متفاوتی به ترکیب میدهد.
در آتشبازی، اکسیدکنندهها به ۶ گروه اصلی تقسیم میشوند:
گروه ایمنتر، پایدارتر و کمحساستر نسبت به سایر اکسیدکنندهها.
مناسب برای افکتهای رنگی ملایم، جرقهای و ترکیبات کلاسیک.
مزایا:
معایب:
قویتر از نیتراتها و تولیدکنندهٔ اکسیژن بیشتر.
برای افکتهای روشنتر، رنگیتر و ترکیبات درخشان استفاده میشوند.
مزایا:
معایب:
به همین دلیل در بسیاری کشورها برای تولید افکتهای عمومی استفاده نمیشود و محدودتر است.
یکی از مهمترین و استانداردترین اکسیدکنندههای آتشبازی مدرن.
مزایا:
معایب:
در آتشبازی کمتر استفاده میشوند، ولی برای برخی افکتهای خاص قابل کاربرد هستند.
ویژگیها:
بیشتر در آموزشها، تجربههای آزمایشگاهی، یا اثرهای خاص استفاده میشود.
اکسیدکنندههای بسیار قوی، اما معمولاً در آتشبازی عمومی استفاده نمیشوند.
علت محدودیت استفاده:
فقط در فرمولهای صنعتی بسیار خاص مورد استفاده قرار میگیرند.
برخی ترکیبات آلی و غیرآلی، اکسیژن خود را در هنگام سوختن آزاد میکنند، اما جزو اکسیدکنندههای کلاسیک نیستند.
این مواد هم سوخت و هم اکسیدکننده هستند و رفتار دوگانه دارند.
اکسیدکننده بهطور مستقیم روی رنگ شعله اثر میگذارد:
| اکسیدکننده | رنگ یا اثر غالب | کاربرد |
|---|---|---|
| نیترات باریم | سبز | ستاره سبز، افکتهای چمنی |
| نیترات استرانسیوم | قرمز | ستاره قرمز، شعلههای سینمایی |
| پرکلرات پتاسیم | رنگهای شفاف و درخشان | پیروتکنیک حرفهای |
| کلرات پتاسیم | نور شدید سفید | ترکیبات روشن، اما پرخطر |
| نیترات سدیم | زرد | شعلههای درخشان و افکت فلشی |
اکسیدکنندهها ستون اصلی آتشبازی هستند و هر نوع، رفتار و نقش متفاوتی دارد:
اگر مایل باشید، میتوانم برای شماره بعدی خبرنامه، موضوعات زیر را نیز آماده کنم:
کدام را دوست دارید ادامه بدهیم؟