با اشتراک در خبرنامه همیشه از آخرین تخفیفات و رویدادهای مهم ما مطلع خواهید شد
انواع مختلف باروت، تاریخچه و مصرف
چهار نوع مختلف باروت وجود دارد: پودر سیاه، باروت قهوه ای، پودر سفید (باروت بدون دود) و فلاش پودر. اکثر اسلحه های مدرن از باروت سفید استفاده می کنند که می تواند یک یا دو پایه داشته باشد. هر دوی این نوع باروت ها بدون دود هستند، به این معنی که با احتراق باروت هیچ دودی تولید نمی شود. عوامل مختلفی در انتخاب نوع مناسب باروت برای استفاده نقش دارند، از جمله نوع تفنگ، سرعت مورد نظر و دمای کلی هوا.
اولین اختراع باروت را می توان به سلسله تانگ در چین (سال 808 میلادی) مربوط دانست. باروت زمانی کشف شد که کیمیاگران سعی کردند ترکیبات گوگرد، نمک و عسل را با هم مخلوط کنند، احتمالاً در تلاش برای کشف اکسیر جاودانگی. آنها به جای عمر طولانی، شعله هایی ایجاد کردند که باعث سوختگی بدن آنها و حتی سوختن خانه ها شد. استفاده از آن در چین در طول زمان ادامه یافت و اولین استفاده از آن در زمینه نظامی در سال 904 بود. چینی ها از آن در پرتابه ها، بمب ها، افروختن آتش و در نهایت اسلحه استفاده کردند.
قدیمی ترین نوع باروت، باروت سیاه نام دارد. این قدیمی ترین ماده منفجره شیمیایی شناخته شده است و به جای انفجار، سریع می سوزد. این واکنش سریع بدون انفجار، آن را به انتخاب خوبی جهت تیراندازی با اسلحه تبدیل کرد، اما برای استفاده برای ایجاد یک انفجار بزرگ ایده‌آل نیست. باروت سیاه از سه جزء تشکیل شده است؛ نیترات پتاسیم، پودر ذغال چوب و گوگرد. عمده ماده مورد استفاذه (حدودا 75 درصد)،نیترات پتاسیم است. این جزء اکسیژن لازم برای واکنش شیمیایی را فراهم می کند. زغال چوب با تامین کربن، انجام واکنش را فراهم می سازد. گوگرد نیز به عنوان سوخت اضافی واکنش بوده و سبب بالا رفتن سرعت احتراق به دلیل کاهش دمای مورد نیاز می گردد.
باروت سیاه فقط با شعله یا گرما مشتعل می شود و می تواند در برابر ضربه و اصطکاک بدون خاموش شدن مقاومت کند. این امر حمل و نقل آن را نسبتاً ایمن می کند. امروزه در تیراندازی، باروت سفید بدون دود جایگزین باروت سیاه شده است. برخی از کاربردهای رایج دیگر باروت سیاه عبارتند از آتش بازی، ساخت فتیله و کاربردهای دیگر همچون مانورهای نظامی و بازسازی برخی عملیات های سنتی.
فلاش پودر جدیدترین نوع باروت بوده و اصلاً در اسلحه استفاده نمی شود! در ابتدا برای استفاده در عکاسی برای ایجاد فلاش نور هنگام گرفتن عکس ساخته شد. امروزه فلش پودر عمدتاً در جشن ها و فستیوال ها برای کاربرد آتش‌بازی استفاده می‌شود. فلش پودر به سرعت می سوزد و نور شدید و صدای بلند ایجاد می کند، اما برای پرتاب گلوله از تفنگ یا سلاح دیگر بی اثر است. این یک ترکیب نسبتاً ایمن است که به طور مناسب مورد استفاده قرار گیرد، و آن را به یک انتخاب محبوب برای نمایش های موسیقی، شعبده بازی و سایر اشکال سرگرمی تبدیل می کند. پودرهای فلش بسته به کاربرد، با مواد مختلفی ساخته می شوند. برخی از ترکیب ها صدای بلندتری ایجاد می کنند، در حالی که برخی دیگر نور خیره کننده و درخشان تری ایجاد می کنند. برخی از ترکیبات فلش پودر ناپایدارتر هستند و برای شرایطی که به زمان ذخیره سازی طولانی تری نیاز دارند، مناسب نیستند.
اگرچه فلاش پودر برای مقاصد سرگرمی گزینه ایمن تری است، اما همچنان باید با دقت فراوان از آن استفاده کرد. نسبت به انواع دیگر باروت راحت‌تر مشتعل می‌شود و با اصطکاک، گرما، شعله و حتی الکتریسیته ساکن قابل اشتعال است. این خواص منجر به افزایش خطر انفجار می شود. انفجارهای ناگهانی فلش پودر به دفعات زیادی رخ داده و منجر به صدمات جدی و حتی مرگ شده است.
باروت قهوه ای به دلیل رنگ قهوه ای آن نامگذاری شده است و به آن باروت منشوری یا باروت کاکائو نیز گفته می شود. ویژگی متمایز آن سرعت سوختن کندتر از باروت سیاه است. این سرعت سوختن کم، با استفاده از موادی به دست می آید که واکنش پذیری کمتری نسبت به مواد مورد استفاده در باروت سیاه دارند. سرعت سوختن کندتر را نیز می توان با دستکاری شکل تک دانه های پودر افزایش داد و آنها را به اشکال منشوری مانند منشورهای شش ضلعی یا هشت ضلعی تبدیل کرد.
استفاده از باروتی که سرعت سوخت کمتری داشته و انفجار کمتری ایجاد می کند، می تواند به کاهش استرس های فیزیکی که هنگام شلیک سلاح ایجاد می شود کمک کند. این بدان معنی است که می توان از تفنگ هایی با لوله های بلندتر و سبک تر استفاده کرد که منجر به دقت بیشتر می شود. ساخت اسلحه با لوله های سبک تر سبب کاهش زمان شده و مقرون به صرفه است.
باروت قهوه‌ای عمدتاً در سلاح‌های توپخانه‌ای بزرگ و تفنگ‌هایی که روی کشتی ارتش کشورهای آمریکا و اروپا قرار داشتند استفاده می‌شد. اولین بار در حدود سال 1870 به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. معایب باروت قهوه ای بیشتر مربوط به فرایند طراحی و ساخت اسلحه است. این نوع باروت زمانی که اولین باروت بدون دود در سال 1886 اختراع شد منسوخ شد.
امروزه باروت سفید یا باروت بدون دود بیشتر در تفنگ ها و سایر سلاح های پرتابه ای استفاده می شود. دو نوع باروت مدرن بدون دود وجود دارد: تک پایه و دو پایه.
باروت تک پایه از نیتروسلولز ساخته می شود. نیتروسلولز با تجزیه سریع و تشکیل گازهای داغ در این فرآیند می سوزد. در حین احتراق، فشار گاز بیشتری تولید می‌کند که منجر به سرعت بالاتر و فشار کمتری بر لوله تفنگ می‌شود. باروت دو پایه ترکیبی از نیتروسلولز و نیتروگلیسیرین است. باروت سفید مدرن، آرایش بسیار پیچیده تری نسبت به باروت سیاه اصلی دارد. همه باروت های سفید حاوی نیتروسلولز به عنوان جزء انرژی زا هستند و باروت پایه دوم نیز شامل نیتروگلیسیرین است.
مواد دیگر مورد استفاده در انواع باروت می تواند شامل موارد زیر باشد:
استفاده از نرم کننده ها برای اینکه دانه ها کمتر شکننده شوند؛
کلاسور برای نگه داشتن شکل دانه در کنار هم؛
تثبیت کننده برای جلوگیری از تجزیه؛
مواد افزودنی مس زدایی برای جلوگیری از ایجاد مس در داخل لوله تفنگ؛
مواد کاهنده فلاش برای کاهش روشنایی فلش پودر؛
افزودنی های کاهش سایش برای کاهش سایش در لوله تفنگ؛
گرافیت برای جلوگیری از چسبیدن دانه ها به هم و همچنین کاهش الکتریسیته ساکن؛
کربنات کلسیم برای خنثی کردن محصولات تجزیه ای که اسید تولید می کنند.
در بیشتر موارد، نوع باروت با نوع تفنگ یا سلاح پرتابه دیگری که پودر وارد آن می شود تعیین می شود. برای تیرانداز مدرن، احتمالاً این باروت سفید بدون دود است. برای کسی که از تفنگ سنتی استفاده می کند، پودر سیاه کاربرد دارد. در محیط تئاتر یا سالن موسیقی، از فلش پودر برای ایجاد جلوه های ویژه آتش سوزی استفاده می شود.
ملاحظات اضافی برای ترکیبات خاص مورد استفاده در باروت می تواند شامل دمای هوا و سرعت مورد نظر در هنگام مشتعل شدن باروت باشد. بسیاری از مردم قبل از اینکه تصمیم بگیرند کدام یک برای نیازهایشان مناسب است، با فرمول های مختلف باروت آزمایش می کنند. وقتی شک دارید، همیشه می‌توانید با یک متخصص فروشگاه اسلحه‌فروشی یا میدان تیراندازی محلی مشورت کنید تا بهتر تعیین کنید که از چه نوع باروتی باید استفاده کنید.
برای تهیه مواد اولیه انواع باروت می توانید از سایت فلات کالا آنلاین خرید کنید.
اولین اختراع باروت را می توان به سلسله تانگ در چین (سال 808 میلادی) مربوط دانست. باروت زمانی کشف شد که کیمیاگران سعی کردند ترکیبات گوگرد، نمک و عسل را با هم مخلوط کنند، احتمالاً در تلاش برای کشف اکسیر جاودانگی. آنها به جای عمر طولانی، شعله هایی ایجاد کردند که باعث سوختگی بدن آنها و حتی سوختن خانه ها شد. استفاده از آن در چین در طول زمان ادامه یافت و اولین استفاده از آن در زمینه نظامی در سال 904 بود. چینی ها از آن در پرتابه ها، بمب ها، افروختن آتش و در نهایت اسلحه استفاده کردند.
قدیمی ترین نوع باروت، باروت سیاه نام دارد. این قدیمی ترین ماده منفجره شیمیایی شناخته شده است و به جای انفجار، سریع می سوزد. این واکنش سریع بدون انفجار، آن را به انتخاب خوبی جهت تیراندازی با اسلحه تبدیل کرد، اما برای استفاده برای ایجاد یک انفجار بزرگ ایده‌آل نیست. باروت سیاه از سه جزء تشکیل شده است؛ نیترات پتاسیم، پودر ذغال چوب و گوگرد. عمده ماده مورد استفاذه (حدودا 75 درصد)،نیترات پتاسیم است. این جزء اکسیژن لازم برای واکنش شیمیایی را فراهم می کند. زغال چوب با تامین کربن، انجام واکنش را فراهم می سازد. گوگرد نیز به عنوان سوخت اضافی واکنش بوده و سبب بالا رفتن سرعت احتراق به دلیل کاهش دمای مورد نیاز می گردد.
باروت سیاه فقط با شعله یا گرما مشتعل می شود و می تواند در برابر ضربه و اصطکاک بدون خاموش شدن مقاومت کند. این امر حمل و نقل آن را نسبتاً ایمن می کند. امروزه در تیراندازی، باروت سفید بدون دود جایگزین باروت سیاه شده است. برخی از کاربردهای رایج دیگر باروت سیاه عبارتند از آتش بازی، ساخت فتیله و کاربردهای دیگر همچون مانورهای نظامی و بازسازی برخی عملیات های سنتی.
فلاش پودر جدیدترین نوع باروت بوده و اصلاً در اسلحه استفاده نمی شود! در ابتدا برای استفاده در عکاسی برای ایجاد فلاش نور هنگام گرفتن عکس ساخته شد. امروزه فلش پودر عمدتاً در جشن ها و فستیوال ها برای کاربرد آتش‌بازی استفاده می‌شود. فلش پودر به سرعت می سوزد و نور شدید و صدای بلند ایجاد می کند، اما برای پرتاب گلوله از تفنگ یا سلاح دیگر بی اثر است. این یک ترکیب نسبتاً ایمن است که به طور مناسب مورد استفاده قرار گیرد، و آن را به یک انتخاب محبوب برای نمایش های موسیقی، شعبده بازی و سایر اشکال سرگرمی تبدیل می کند. پودرهای فلش بسته به کاربرد، با مواد مختلفی ساخته می شوند. برخی از ترکیب ها صدای بلندتری ایجاد می کنند، در حالی که برخی دیگر نور خیره کننده و درخشان تری ایجاد می کنند. برخی از ترکیبات فلش پودر ناپایدارتر هستند و برای شرایطی که به زمان ذخیره سازی طولانی تری نیاز دارند، مناسب نیستند.
اگرچه فلاش پودر برای مقاصد سرگرمی گزینه ایمن تری است، اما همچنان باید با دقت فراوان از آن استفاده کرد. نسبت به انواع دیگر باروت راحت‌تر مشتعل می‌شود و با اصطکاک، گرما، شعله و حتی الکتریسیته ساکن قابل اشتعال است. این خواص منجر به افزایش خطر انفجار می شود. انفجارهای ناگهانی فلش پودر به دفعات زیادی رخ داده و منجر به صدمات جدی و حتی مرگ شده است.
باروت قهوه ای به دلیل رنگ قهوه ای آن نامگذاری شده است و به آن باروت منشوری یا باروت کاکائو نیز گفته می شود. ویژگی متمایز آن سرعت سوختن کندتر از باروت سیاه است. این سرعت سوختن کم، با استفاده از موادی به دست می آید که واکنش پذیری کمتری نسبت به مواد مورد استفاده در باروت سیاه دارند. سرعت سوختن کندتر را نیز می توان با دستکاری شکل تک دانه های پودر افزایش داد و آنها را به اشکال منشوری مانند منشورهای شش ضلعی یا هشت ضلعی تبدیل کرد.
استفاده از باروتی که سرعت سوخت کمتری داشته و انفجار کمتری ایجاد می کند، می تواند به کاهش استرس های فیزیکی که هنگام شلیک سلاح ایجاد می شود کمک کند. این بدان معنی است که می توان از تفنگ هایی با لوله های بلندتر و سبک تر استفاده کرد که منجر به دقت بیشتر می شود. ساخت اسلحه با لوله های سبک تر سبب کاهش زمان شده و مقرون به صرفه است.
باروت قهوه‌ای عمدتاً در سلاح‌های توپخانه‌ای بزرگ و تفنگ‌هایی که روی کشتی ارتش کشورهای آمریکا و اروپا قرار داشتند استفاده می‌شد. اولین بار در حدود سال 1870 به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. معایب باروت قهوه ای بیشتر مربوط به فرایند طراحی و ساخت اسلحه است. این نوع باروت زمانی که اولین باروت بدون دود در سال 1886 اختراع شد منسوخ شد.
امروزه باروت سفید یا باروت بدون دود بیشتر در تفنگ ها و سایر سلاح های پرتابه ای استفاده می شود. دو نوع باروت مدرن بدون دود وجود دارد: تک پایه و دو پایه.
باروت تک پایه از نیتروسلولز ساخته می شود. نیتروسلولز با تجزیه سریع و تشکیل گازهای داغ در این فرآیند می سوزد. در حین احتراق، فشار گاز بیشتری تولید می‌کند که منجر به سرعت بالاتر و فشار کمتری بر لوله تفنگ می‌شود. باروت دو پایه ترکیبی از نیتروسلولز و نیتروگلیسیرین است. باروت سفید مدرن، آرایش بسیار پیچیده تری نسبت به باروت سیاه اصلی دارد. همه باروت های سفید حاوی نیتروسلولز به عنوان جزء انرژی زا هستند و باروت پایه دوم نیز شامل نیتروگلیسیرین است.
مواد دیگر مورد استفاده در انواع باروت می تواند شامل موارد زیر باشد:
استفاده از نرم کننده ها برای اینکه دانه ها کمتر شکننده شوند؛
کلاسور برای نگه داشتن شکل دانه در کنار هم؛
تثبیت کننده برای جلوگیری از تجزیه؛
مواد افزودنی مس زدایی برای جلوگیری از ایجاد مس در داخل لوله تفنگ؛
مواد کاهنده فلاش برای کاهش روشنایی فلش پودر؛
افزودنی های کاهش سایش برای کاهش سایش در لوله تفنگ؛
گرافیت برای جلوگیری از چسبیدن دانه ها به هم و همچنین کاهش الکتریسیته ساکن؛
کربنات کلسیم برای خنثی کردن محصولات تجزیه ای که اسید تولید می کنند.
در بیشتر موارد، نوع باروت با نوع تفنگ یا سلاح پرتابه دیگری که پودر وارد آن می شود تعیین می شود. برای تیرانداز مدرن، احتمالاً این باروت سفید بدون دود است. برای کسی که از تفنگ سنتی استفاده می کند، پودر سیاه کاربرد دارد. در محیط تئاتر یا سالن موسیقی، از فلش پودر برای ایجاد جلوه های ویژه آتش سوزی استفاده می شود.
ملاحظات اضافی برای ترکیبات خاص مورد استفاده در باروت می تواند شامل دمای هوا و سرعت مورد نظر در هنگام مشتعل شدن باروت باشد. بسیاری از مردم قبل از اینکه تصمیم بگیرند کدام یک برای نیازهایشان مناسب است، با فرمول های مختلف باروت آزمایش می کنند. وقتی شک دارید، همیشه می‌توانید با یک متخصص فروشگاه اسلحه‌فروشی یا میدان تیراندازی محلی مشورت کنید تا بهتر تعیین کنید که از چه نوع باروتی باید استفاده کنید.
برای تهیه مواد اولیه انواع باروت می توانید از سایت فلات کالا آنلاین خرید کنید.
از فلات کالا یه جنس خوب بخر...
فروشگاه فلات کالا به منظور تامین انواع محصولات شیمیایی و انواع خاک و کودهای شیمیایی در بسته بندی های متنوع تشکیل شده است. علاوه بر عرضه محصولات باکیفیت و درجه 1 به مشتریان گرامی، امکان مشاهده، بررسی و مقایسه محصولات در سایت به سادگی امکان پذیر بوده و اطلاعات و دانش مخاطبین را در این زمینه افزایش می دهد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ و متعلق به گروه بازرگانی فلات ایران است. توسعه و طراحی توسط رسانه گستر بنفشه
