گوگرد و ترکیبات آن

برای تهیه گوگرد، به راحتی از سایت فلات کالا آنلاین خرید کنید.

گوگرد (S) شانزدهمین عنصر جدول تناوبی است. گوگرد دهمین عنصر فراوان در جهان است و در پوسته زمین نیز یافت می شود. ماده ای به رنگ زرد کم رنگ، بی بو و شکننده است. 25 درصد گوگرد تولیدی امروزی از فرآیند پالایش نفت خام یا فرآیند استخراج مواد از سنگ معدن های حاوی گوگرد بازیافت می شود. بیشتر گوگرد از ذخایر زیرزمینی تولید می شود.

گوگرد به طرق مختلف در ترکیبات گازی و جامد مورد استفاده قرار می گیرد، با این حال گوگرد نیز جزء اصلی گروهی از آلاینده ها است که مجموعاً به عنوان اکسیدهای گوگرد یا SOx شناخته می شوند.

کاربردها

از گوگرد جهت تولید اسید سولفوریک استفاده می شود که در صنایع مختلف کاربرد دارد. به طور خاص، اسید سولفوریک برای ساخت کودها و باتری های اسیدی استفاده می شود. همچنین از گوگرد در تولید یا مواد شیمیایی معدنی، کبریت، مواد منفجره، سیمان و شیشه استفاده می شود.

گوگرد همراه با اسید سولفوریک ترکیباتی مانند سولفید هیدروژن و دی اکسید گوگرد را تشکیل می دهد. دی اکسید گوگرد به عنوان ماده سفید کننده، حلال و ضدعفونی کننده استفاده می شود. با این حال، هنگامی که با آب ترکیب می شود، اسید سولفوره را تشکیل می دهد که جزء اصلی باران اسیدی است.

اکسیدهای گوگرد

دی اکسید گوگرد، SO2 رایج ترین اکسید گوگرد در پایین اتمسفر است. بی رنگ است، اما بو و طعم مشخصی دارد که اگر غلظت گاز به اندازه کافی بالا باشد، قابل تشخیص است. اکسیدهای گوگرد به آسانی در آب حل می شوند و منجر به تشکیل اسید سولفوریک در اتمسفر می شوند که یکی از اجزای باران اسیدی تلقی می گردد.

اکثر اکسیدهای گوگرد زمانی تولید می شوند که سوخت های حاوی گوگرد تحت احتراق قرار گیرند. نیروگاه‌های زغال‌سوز که زغال‌سنگ با گوگرد بالا می‌سوزانند، برخی از منابع اصلی SOx هستند. وسایل نقلیه همچنین می توانند منبع اکسید گوگرد باشند. قرار گرفتن در معرض این اکسیدها می تواند برای سلامت انسان مضر باشد زیرا آنها تحریک کننده هستند. عوارض جانبی قرار گرفتن در معرض شامل کاهش عملکرد ریه، افزایش بروز بیماری های تنفسی، سوزش چشم، بینی و گلو و حتی مرگ است.

سولفید هیدروژن

گوگرد جزء سولفید هیدروژن یا H2S است. سولفید هیدروژن گازی خطرناک و بی رنگ است که به طور طبیعی در بسیاری از فرآورده های نفتی وجود دارد اما می تواند مقادیر قابل توجهی گاز طبیعی را تشکیل دهد. این محتوای سولفید هیدروژن یکی از نگرانی های ایمنی اصلی در ارتباط با استفاده از گاز طبیعی است. اثرات استنشاق بر سلامتی بستگی به میزان سولفید هیدروژن یک فرد دارد. سولفید هیدروژن حتی در غلظت های نسبتا کم خطرناک است. در غلظت های خاص، قرار گرفتن در معرض سولفید هیدروژن می تواند منجر به بیهوشی در 1-2 نفس یا حتی مرگ فوری شود. اثرات بهداشتی قرار گرفتن در معرض شامل سردرد، از دست دادن حافظه و مشکلات سیستم قلبی عروقی است. علاوه بر این، سولفید هیدروژن خطرناک است زیرا بسیار قابل اشتعال و انفجار است.

گاز طبیعی با سطح بالایی از سولفید هیدروژن به عنوان گاز ترش شناخته می شود. مقداری از این گوگرد را می توان از طریق فرآیند «شیرین کردن» که عمدتاً با استفاده از محلول های آمینی که این سولفید هیدروژن را حذف می کند، حذف کرد. فرآیند مورد استفاده به عنوان "فرایند آمین" یا به طور معمول "فرآیند گیردلر" شناخته می شود و در اکثر عملیات شیرین سازی گاز استفاده می شود.