دی اکسید گوگرد چیست؟

دی اکسید گوگرد، (SO2)، ترکیب معدنی، گازی سنگین، بی رنگ و سمی. در مراحل میانی تولید اسید سولفوریک در مقادیر بسیار زیاد تولید می شود.

دی اکسید گوگرد دارای بوی تند و تحریک کننده ای است که شبیه بوی کبریت تازه زده شده است. دی اکسید گوگرد که در طبیعت در گازهای آتشفشانی و به صورت محلول در آب برخی از چشمه های گرم وجود دارد، معمولاً به صورت صنعتی از سوزاندن در هوا یا اکسیژن گوگرد یا ترکیباتی از گوگرد مانند پیریت تهیه می شود. مقادیر زیادی دی اکسید گوگرد در احتراق سوخت های حاوی گوگرد تشکیل می شود.

آلودگی دی اکسید گوگرد خطرات جدی بهداشتی و زیست محیطی دارد و یکی از شش معیار آلاینده هوا است که توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده و سایر آژانس های نظارتی در سراسر جهان تنظیم می شود. در اتمسفر دی اکسید گوگرد می تواند با بخار آب ترکیب شود و اسید سولفوریک، جزء اصلی باران اسیدی را تشکیل دهد. در نیمه دوم قرن بیستم، اقداماتی برای کنترل باران اسیدی به طور گسترده اتخاذ شد. بیشتر دی اکسید گوگرد آزاد شده در محیط زیست از نیروگاه های زغال سنگ و پالایشگاه های نفت تولید می شود. تولید خمیر کاغذ، تولید سیمان و تاسیسات ذوب و فرآوری فلزات از دیگر منابع مهم دی اکسید گوگرد هستند.

دی اکسید گوگرد پیش ساز تری اکسید (SO3) است که برای ساخت اسید سولفوریک استفاده می شود. در آزمایشگاه، گاز ممکن است با احیای اسید سولفوریک (H2SO4) به اسید سولفوره (H2SO3)، که به آب و دی اکسید گوگرد تجزیه می شود، یا با تصفیه مجدد سولفیت ها (نمک های اسید گوگرد) با اسیدهای قوی مانند اسید کلریدریک تهیه شود. 

دی اکسید گوگرد را می توان تحت فشارهای متوسط ​​در دمای اتاق مایع کرد. مایع در 73- درجه سانتیگراد (99.4- درجه فارنهایت) منجمد می شود و در دمای 10- درجه سانتیگراد (14 درجه فارنهایت) تحت فشار اتمسفر می جوشد. اگرچه کاربرد اصلی آن در تهیه اسید سولفوریک، تری اکسید گوگرد و سولفیت ها است، دی اکسید گوگرد نیز به عنوان ضدعفونی کننده، عامل سرمایش، عامل کاهنده، سفید کننده و نگهدارنده مواد غذایی به ویژه در میوه های خشک استفاده می شود.